جمع‌سپاری

کرادسورسینگ یا جمع‌سپاری به معنای روشی است که طی آن، انجام فعالیتی که در شرایط سنتی توسط یک کارمند و یا پیمانکار انجام می‌شد، هم‌اکنون به یک جمع یا شبکه ناشناخته و عموما بزرگی از افراد، به صورت فراخوان عمومی سپرده می‌شود. این امر در صورتیکه به عنوان یک همکاری تعریف شده باشد، در قالب تولید مشارکتی خواهد بود و در غیر این صورت به شکل فعالیت انفرادی اتفاق می‌افتد که اغلب نیز همین‌ طور است (Howe, 2008).

تفاوت بین جمع‌سپاری و برون‌سپاری در این است که در جمع‌سپاری، واگذاری به یک گروه خاص و یا یک شرکت شناخته شده صورت نمی‌گیرد، بلکه به انبوهی از مشارکت کنندگان ناشناس و طی فرآیند «فراخوان عمومی»انجام می‌شود با تاکید بر این که مشارکت کنندگان محدود به افراد مجرب و حرفه‌ای نبوده (Schenk, 2009) و حضور قشر آماتور نیز ضروری می‌باشد. تفاوت دیگر از این قرار است که در جمع‌سپاری بسیاری از مشارکت کنندگان ممکن است تصادفا و به طور همزمان و موازی بر روی یک ارائه مشابه کار کنند که در این میان از بین نتایج حاصله، برترین دستاورد منطبق با نیاز اعلام شده انتخاب می‌شود.

واژه جمع‌سپاری ترکیبی است از دو عبارت جمعیت[۱] و برون‌سپاری، که به تعبیر دیگر به «برون‌سپاری اجتماعی» نیز معنا می‌شود (Schenk, 2009). این اصطلاح نخستین بار در سال ۲۰۰۶ توسط جِف هاو[۲] و مارک روبینسون[۳] در مقاله‌ای در نشریه وایِرد[۴] معرفی شد (Brabham, 2008).

-

بر گرفته از مقاله “ظهور جمع‌سپاری”-ماهنامه تخصصی تدبیر شماره ۲۳۵٫ آذر