در سالهای اخیر
ثبت برندهای جدید به طور روزافزون درکشور ما افزایش یافته و بیشتر برندهایی
که ثبت شده اند توسط شرکتهای بازرگانی متولد شده اند و این نوع شرکت ها
زحمت تولید را به دوش صنایع تولیدی انداخته وبه صورت کارمزدی برندخودرا در
ان شرکتها تولید کرده اند.این کار منفعت بسیارزیادی برای صاحبان برند داشت
چون هیچ یک از مشکلات بخش تولید از قبیل خرید مواد اولیه وخود پروسه تولید
که با دشواریها وهزینه های سرسام آوری
مواجه بوده است را نداشته اند ودر بسیاری موارد با یک کانال توزیع بسیار
کوچک وساده اقدام به فروش محصولات خود نموده اند.امروزه با توجه به
تحریمهایی که کشور عزیزمان با آن مواجه است فراهم آوردن مواد اولیه کاری بس
دشوار ودر گاهی اوقات غیرممکن است واز لحاظ قیمت بسیارگران بوده وقیمت
تمام شده محصولات را به صورت بسیار زیادی بالا میبرد.دراین فضا چون شرکتهای
تولیدی خود دراکثر موارد دارای برند خاص خود هستند بیشتر تلاش و کارایی
خود را متوجه تولید برند خود میکنند وبرندهایی که به صورت کارمزدی تولید
میکردند را کنار میگذارند چون اگر به
تولید برندهای کارمزدی ادامه دهند خود از بازار حذف شده وقافیه را به
رقیبان میبازند
در
این شرایط است که بسیاری از برندهای تازه متولد شده چون خاستگاه تولیدی
ندارند از بازار حذف شده اند ونتیجه اینکه برندی موفق است که خود در بخش
تولید فعال باشد تا با نوسانات از بازار حذف نشودو حتی با اتخاذ استراتژی
های عمودی رو به بالا و رو به پایین وابستگی خود را به شرکتهای پایین دست
وبالا دست کم کنند
محمد احمدپور
دانشجوی کارشناسی ارشد بازاریابی
سرپرست فروش صنایع غذایی پیچک