برای مدیران ایرانی
مقالات و نکات مدیریتی برای ارتقای تولید ملیبرای مدیران ایرانی
مقالات و نکات مدیریتی برای ارتقای تولید ملیبرترین پروژه جهان – سال ۲۰۱۲
برترین پروژه جهان – سال ۲۰۱۲
۱۳۹۱/۰۹/۰۴
نوشته شده توسط فرشاد اشکبوسی
انجمن مدیریت پروژه آمریکا (PMI) هرساله تحت شرایط خاصی یک پروژه را بعنوان پروژه برتر سال ارزیابی و معرفی کرده و جایزه می‌دهد؛ مطالعه و بررسی پرونده این پروژه ها درسهای آموختنی بسیاری خصوصا برای دست اندرکاران اجرایی و مدیریتی پروژه‌ها دارد. سال گذشته در دو پست به بررسی و معرفی بهترین پروژه سال ۲۰۱۱ پرداختم.
این شرکت یکی از کمپانی‌های بزرگ مهندسی و ساختمان با گستره کاری بزرگی در صنایع مختلف نفت، گاز و پتروشیمی، راه و ساختمان و شهرسازی و صنایع نیروگاهی و همچنین شیمیایی است که در بیش از ۵۰ کشور دنیا دارای دفاتری است. همچنین دارای رتبه های بین المللی بسیاری از جمله جزو ۱۰۰ شرکت طراحی سبز از دید رنکینگ ENR است و و و…
فیلم معرفی پروژه را در سایت یوتیوب در این لینک خواهید یافت.
منطقه هرمیستون (Hermiston) در ایالت اورگان (Oregon) ایالات متحده آمریکا ۱۲درصد؛ یعنی یکی از بزرگترین انبارهای تسلیحات شیمیایی آمریکا را در دل خود جای داده است. بنابر معاهده بین‌المللی خلع تسلیحات شیمیایی که ۱۸۸ کشور آنرا امضاء کرده‌اند، تیم پروژه موظف به پاکسازی ایمن این انباشت تسلیحاتی تا ۲۹ آپریل ۲۰۱۲ شدند.
علی رغم تجارب ذیقیمت شرکت URS در پاکسازی شیمیایی، این پروژه یک تعهد بسیار سنگین بود. خصوصا که تیم می‌بایست پروژه را در مقابل چشمان منتظر دنیا به پایان ببرد. از همین رو باتوجه به حضور بازرسان بین‌المللی در سایت پروژه و نظارت اداره کیفیت محیطی اورگان، دفتری نیز برای کنترل رعایت الزامات کیفی در کنار سایت از سوی URS تاسیس شد.
ریسک بزرگ اول (ایمنی) :
وجود ۲۲۰هزار نوع تسلیحات فرسوده و قدیمی حاوی ۳۴ میلیون کیلوگرم VX، سارین و گازهای خردل؛ تاسیسات و انبارهای شیمیایی یوماتیلا را به مکانی بسیار خطرناک تبدیل کرده بود؛ که می‌بایست زیر فشارهای بین‌المللی تا موعد مقرر توسط تیم پروژه پاکسازی می‌شد. خطر ذاتی کار با تسلیحات فرار شیمیایی به URS می‌فهماند که ایمنی بالاترین الویت را دارد. هر اشتباهی می‌توانست تبعات جدی بلکه مرگ آفرین داشته باشد؛ از خطر نشت گاز سارین و آلودگی عامل اعصاب VX در محیط گرفته تا انفجار فزاینده مهمات که کل دشت منطقه را فرا می‌گرفت.
برای افزودن بر شفافیت پروسه پاکسازی و کاستن از ریسکها، تصمیم بر این شد تا هر یک از بسته های عوامل شیمیایی گوناگون طی عملیات مستقل و مجزایی پاکسازی و منهدم شود.
جهت تقویت دید ایمنی، جایگاه مهمی از جلسات به موضوع ایمنی اختصاص یافت، علایم هشداردهنده و پیامهای ایمنی در اطراف و اکناف تاسیسات قرارداده و آمارهای ایمنی مثل ساعات گذشته از آخرین آسیب کاری بطور لحظه‌ای اعلام می‌شد. درکنار چنین تمهیداتی، رهبری پروژه با تشکیل هیاتی برای بازنگری و پشتیبانی عملیاتی؛ شامل کارکنانی از مراکز کنترل امراض، آژانس مواد شیمیایی ارتش ایالات متحده و دیگر سایتهای پاکسازی URS در سراسر کشور در کنار کارشناسان فنی کمک کرد تا از وجود سیستم و فرآیندهای لازم در پروسه ایمن سازی اطمینان حاصل شود. دکتر وارن (مدیر طرح) در این ارتباط می‌گوید : «با این تدبیر فهمیدیم که کجا پیش هستیم و کجا نیاز به کار بهتر داریم.»
علی‌رغم احتیاطهای ایمنی متعدد، در مارچ ۲۰۱۰ یک کارگر پروتکل ایمنی را نادیده گرفت و گاز خردل نشت یافت. هرچند کارگر مذکور تنها آسیب کمی دید؛ ولی تیم URS و ارتش آمریکا سایت پروژه را برای بازبینی و بررسی به مدت یک ماه خاموشی دادند. همزمان تیم URS به جهت تحلیل دلایل ریشه‌ای جلسه هیات بازنگری را برای اتخاذ اقدامات اصلاحی تشکیل داد و در نتیجه دپارتمان جدیدی برای شناسایی رفتارهای با ریسک بالقوه ایجادشد.
ریسک بزرگ دوم (زمان) :
یکسال پس از آنکه در ۸ سپتامبر ۲۰۰۴ فرآیند انهدام تسلیحات آغازشده بود؛ برنامه و بودجه پروژه برای گسترش کار به تاسیسات و سایتهای خواهر افزایش یافت ولذا پروژه مجبور به سازماندهی مجدد زمانبندی برای عملیات باقیمانده شد.
براساس وضع پیش آمده تخمین تاریخ پایان پروژه Umatilla برای ۱۷ می ۲۰۱۴ زده شد و مدل ریسک پیش رو نشانگر آن بود که شانس اختتام دو سال زودتر (یعنی تاریخی که قبلا در مورد این سایت انتظار بوده) چیزی کمتر از ۱ درصد است. این چالش تیم پروژه را به دنبال هر امکانی برای کوتاه سازی زمانبندی فرستاد.
اینجا بود که بقول خانم زیپرر (Ms. Zipperer)، همکاری تیمی خوبی شکل گرفت و هر عملیات مستقلا مورد بازبینی قرارگرفت تا فرصتها، نیازها، امکان تسریع و موازی سازی فعالیتها و خلاصه برنامه‌ای برای کوتاه سازی هر عملیات طراحریزی شود. این بازبینی حتی به برخی تغییرات در پروسه های استاندارد پاکسازی تسلیحات انجامید.
بهبود فرآیند به همین جا ختم نشد و تیم برای نگهداشت پروژه در مسیر و پیشگیری از به خطر افتادن موعدهای قرارداد دائما بصورت روزانه، هفتگی و ماهیانه جلسات برنامه‌ریزی برای پوشش دادن همه تحلیلهای مسیر بحرانی پی‌ریزی کردند.
ریسک بزرگ سوم (کمبود نیروی کار متبحر) :
مانع بزرگی که در آغاز پروژه و حتی در روزهای پیش از آغاز رسمی کار در تاسیسات شیمیایی یوماتیلا در برابر رهبران پروژه قرار داشت، بکارگیری نیروی کار متبحر برای چنین پروژه پیچیده و حساسی بود. اگرچه آنها اجازه استخدام ۲۰ درصد نیروهای کاری از سایتهای مشابه را داشتند اما کارشناسان زبده‌ای که دارای توانمندی پاکسازی تسلیحات شیمیایی را دارا بودند، کمیاب بودند؛ لذا شرکت انتخابی بجز بکارگیری و اعتماد به تعداد زیادی پرسنل کم تجربه یا بی تجربه نداشت.
برای کاستن از ریسکهای ناشی از بکارگیری نیروهای با تجربه کم در این حوزه، رهبران پروژه تصمیم به نیروگیری و آموزش بلافاصله آنها یکسال پیش از شروع پروژه گرفتند. دکتر استیون وارن در این باره می‌گوید : «با ماکت سازی اجازه دادیم تا آنها در محیطی شبیه سازی شده دقیقا تمامی کارها را انجام دهند.»
بدین صورت که تیم خنثی سازی و سوزاندن تسلیحات، مسیر کامل راه‌اندازی، عملیات و اختتام کار ماشینها را بطور کامل شبیه‌سازی کردند. این آموزش زودهنگام گذر نرم تیم را امکانپذیر کرد و کمک کرد تا کارگران با جایگاه خود و اقدامات ایمنی متناسب کاملا آشنا شوند.
مدیر این پروژه؛ دکتر وارن (Warren)؛ در این خصوص می‌گوید : «پاکسازی تسلیحات بخودی خود یک کار عظیم بود که باعث شادمانی ما بود؛ اما اینکه تحت اینهمه فشار، کار با ایمنی کامل انجام شد یک شگفتی بود.»
علاوه بر لینکهای مورد اشاره در میان متن، در تهیه این مطلب از منابع زیر استفاده شده است :
YouTube - Videos from this email
